Bjezdwěla: Nazwučowanje Kocoroweho oratorija „Israelowa zrudoba a tróšt“ běše za nas wužadanje. Hižo mjeno oratorija přeradźeše, zo njebudźe to runjewon wjesołe mědlizanje. Zo njebychmy stajnje wo „zrudobje“ rěčeć trjebali, zjednorichmy za sebje najprjedy raz titul a mjenowachmy twórbu wotnětka luboznje „IZAT“. To bě spočatk lěta 2017, jako započinachmy prěnjej čisle oratorija zwučować. Spěšnje spóznachmy, zo nas Kocor tu bóle wužada hač na přikład ze swojim oratorijom „Nalěćo“. Wulke dźěle IZATa su polyfonje skomponowane, harmonisce je bóle komprimowany a … te wysokosće! Što drje je sej Kocor při tym myslił, nas takle wysoko spěwać dać chcyć?! Mjeztym pak, po dwěmaj lětomaj zwučowanja, su so naše hłosowki na tute wužadanja zwučili.

Najprjedy smy sej oratorij sami nazwučowali – to rěka my Lipjenjo z našej dirigentku a jeje pomocnikami. Loni w nalěću přewjedźechmy hižo někotre proby zhromadnje z Mejanami – pak pola nas w Pančicach, pak pola nich w Radworju. A tute nawjedowaše potom Judith Kubicec. Jeje elan, agilnosć a hudźbna zahoritosć je kóždy raz dožiwjenje! Z kajkej kreatiwitu nam w słowach a gestach rozjasnja, kak měli spěwać! Je-li trjeba, so zhibuje a naćahuje, zo so wo nju bojimy, zo móhła z wysokeho stólčka padnyć, raz kała ze swojim dirigentskim kiješkom, w druhim wokomiku jón ze wšej lubosću majka – wažne je, zo by tež posledni z nas rozumił, što měni.

Wot kónca januara zwučujemy mjeztym wšitcy spěwarjo – potajkim našeje „Lipy“, chóra „Meje“ a SLA – prawidłownje zhromadnje na žurli Serbskeho ludoweho ansambla. A bórze steja potom tež proby z orchestrom a solistami na planje. Finalne zwučowanja so potajkim bliža!